Industrial Textures is een kunstproject van grafisch ontwerper Peter Slager. Hierin zoekt hij verbinding tussen kunst en letterontwerp.
Na het uitwerken van Duisburg naar een structuur vond Peter in 2021 in Zeche Zollverein de locatie om te onderzoeken of het daar andere structuren zou gaan opleveren. Bij deze Unesco-locatie ligt er door Bauhauss de nadruk meer op architectuur.
Toont alle 12 resultaten
In 2021 trok ik met mijn fotocamera naar Zeche Zollverein in Essen. Met een persoonlijke gids kon ik door de mensen van Stiftung Zollverein ook op plaatsen komen die meteen toegankelijk zijn, mijn dank daarvoor. Het terrein is zo zo groot in oppervlakte dat ik er de eerste keer drie dagen voor uitgetrokken heb om het te fotograferen.
Op het terrein vind je de oude kolenmijn, in zijn actieve periode de grootste ter wereld. Het kent twee fases in zijn geschiedenis, wat ook in de architectuur tot uitdrukking komt. Het oudste gedeelte toont nog het typische kathedraal architectuur. In tweede periode werden Bauhaus-architecten bij het complex betrokken. Hieraan dankt het zijn Unescostatus op de Werelderfgoedlijst. Dit gedeelte bevind zich hemelsbreed op een kleine afstand van oudere deel. Op het terrein is ook nog de kookfabriek te vinden waarin de kolen uit de mijn verwerkt werden. In het complexe lijnenspel van de architectuur sluit dit meer aan bij Landschaftspark Duisburg-Nord.
Opvallend is de hoeveelheid aan horizontale en verticale lijnen. In de uiteindelijke textuur is hier het verschil met Duisburg goed te zien. Verder is de architectuur complexer. Dit komt eveneens naar voorschijn in de uiteindelijke uitwerking van de textuur. Ook bij de ‘tekst’letter is het niet mogelijk om in de abstrahering zover te gaan als bij Duisburg zonder de architectonische uitstraling te verloochenen. De complexiteit komt ook tot uiting in de hoeveelheid lagen van de textuur. De collages die vooraf gemaakt zijn zijn nu in kleur. Bij Duisburg in zwart-wit
Metropolis is een Duitse sciencefictionfilm van Fritz Lang uit 1927. Het verhaal van de film zag ik wel overeenkomsten met de economische ongelijkheid in de huidige wereld. Verder sluit het wel goed aan bij Het project Industrie Textures. Het inspireerde mij om van een oorspronkelijk affiche een eigentijdse versie te maken. Zie bovenaan het resultaat.