INDUSTRIAL TEXTURES is een kunstproject van grafisch ontwerper Peter Slager. Hierin zoekt hij verbinding tussen kunst en letterontwerp.
In 2015 bezocht hij ‘Landschaftspark Duisburg-Nord’ (Duitsland) om het te fotograferen. Deze foto’s vormden het uitgangspunt voor Industrial Textures.
Het isoleren van lettervormen uit de foto’s was de eerste fase. Deze ‘letters’ vormen samen ‘een tekstbeeld’. Het toont gelijkenis met de structuur van de industriële architectuur waar het van afgeleid is. Beeld wordt ‘tekst’. Leesbaarheid is ondergeschikt.
De industriële texturen uit de collages zijn in de volgende fase vertaald naar een lettertype. Met dit lettertype creëert Slager texturen. Leesbaarheid is wederom niet belangrijk. Tekst wordt beeld.
In verschillende lagen is het mogelijk variatie en verdieping in de texturen aan te brengen.
Showing 1–16 of 19 results
Als grafisch ontwerper ben ik vooral bezig met het vormgeven van boeken. Daarnaast is het ontwerpen en ontwikkelen van lettertypen ook een terrein waar ik mij regelmatig ook beweeg. Daarbij word ik vooral geïnspireerd door mijn omgeving en niet zozeer door de klassieke wijze van lettertekenen. Ik vind het vooral interessant om te onderzoeken hoe je bij een willekeurig onderwerp een lettertype kan maken en hoe ver je kan gaan om tot een leesbare tekst te komen.
Deze wijze van ontwerpen is ook bepalend voor hoe ik kijk naar bladspiegels van tekstpagina’s. Ik zie bij een eerste blik de structuur van taal. Deze structuren zijn voor mij bouwwerken op papier. Dit bracht mij tot de vraag, of ik door om mij heen te kijken structuren kon vinden waar ik letterlijk bouwwerken van taal mee kon scheppen? Deze structuren moesten vooral veel lijnen bevatten. Dit zag ik terug in de architectuur van industriële complexen. In Landschaftspark Duisburg-Nord, een voormalig staalindustriecomplex, ging ik foto’s maken die het uitgangspunt moesten vormen voor mijn onderzoek. Het project liep in eerste instantie dood omdat ik blind was voor wat ik zocht.
‘Letters in het Waterloopbos’ een kunstproject van later datum, bracht mij terug bij de foto’s die ik in Duisburg had gemaakt. In het Waterloopbos-project schiep ik ‘tekststructuren’ doormiddel van de collage-techniek. Deze werkwijze besloot ik ook op het materiaal van Duisburg toe te passen. Voor deze collages maakte ik gebruik van citaten uit het boek Angel van Cormac McCarthy. De bouwwerken van taal kwamen nu wel van de grond in de vorm van meerdere collages. Uit deze collages kon ik vervolgens weer letterbeelden destilleren. Mijn passie voor letterontwerpen kwam nu ook weer om de hoek kijken. Ik ging als een striptekenaar grafische afbeeldingen maken, die samen een eenheid aangingen in de vorm van een alfabet. Nog een stapverder is er een werkbaar lettertype waar een structuur mee getypt kan worden. Leesbaarheid is volstrekt onbelangrijk. Het gaat mij om het bouwwerk dat er mee tot stand komt, net als bij een tekstblok op een boekpagina, waarin je zonder het te lezen, eerst de visuele structuur ontwaart. De leesbaarheid wordt in een volgende stap nog verder te niet gedaan. Door extra lagen in kleur in de structuur aan te brengen krijgt het nog meer diepte.
Na voltooing van Duisburg Texture begon het weer te kriebelen. Wat als ik het geheel nog verder kon abstraheren? Kon ik dan weer tot een ‘leesbare’ letter uitkomen zonder de structuur van Duisburg te laten verdwijnen. Dit onderzoek leverde het lettertype Duisburg Text op.
